Actieve duurtijd: 3u50m
Afstand 61 km (Totaal 1722,4 + 61 = 1783,4)
Gem.: 15,8 km/u
Hoogtemeters: 737m
Om 6 u hoor ik beneden in de Ostello te Radicofani een gerammel van jewelste. Met nog een slaperig hoofd, reageer ik onmiddellijk: mijne fiets !!!
Ik storm in mijn luchtige slaaptenue naar beneden en zie dat een mountainbiker zijn fiets heeft laten vallen. Oef. Gelukkig is mijn fiets intact.
Ik merk wel dat mijn stalen ros staat te trappelen van ongeduld om de dag aan te vatten. Ik maan hem aan tot enige kalmte. We hebben immers alle tijd.
Terug eens boven probeer ik de slaap te hervatten. Maar het is licht, en alle andere huisgenoten maken zich klaar om te vertrekken. Dan blijft er niet veel over dan ook in te pakken en iets te zoeken waar ze koffie en wat brood verkopen.
Nog geen 100 m verder, is er een Vinoteco die op dit uur ook koffie schenkt, en bovendien croissants in huis heeft. Ik neem een croissant met crème en een andere met chocola.
Ik zet mij met een caffee lattee en mijn croissants buiten op het terras. Enkele oude vrouwtjes zitten wat te tateren, en houden mij in de gaten. Als ik in mijn croissant bijt en de crème eruit spuit, stopt alle getater, en begingen ze wat te giechelen. Als bij de volgende croissant de chocola ook nog een serieuze streep op mijn truitje achterlaat, lijken ze allemaal te verkrampen van het lachen. Ik eet rustig mijn lekkere croissants op en ben definitief klaar voor het vertrek. Bij vertrek merk ik dat achter mij wat oude heertjes wezenloos voor zich uitstaren. Zij zijn meer gewoon dan een fietser in een wielertenue van Umicore.
Gisteren moesten we kilometers klimmen om in Radicofani te belanden, dan mogen we nu kilometers dalen. Ik hoef tot km 7,3 geen trap te doen. Het is wel killig en er hangt wat lage bewolking.
We rijden naar het meer van Bolsano, een erg toeristische plaats. Ik merk in de omgeving evenveel Italiaanse als buitenlandse nummerplaten zoals Duitse, Nederlandse, Franse, ... En 1 Belgische nummerplaat.
Naast het meer is het vrij plat, en mijn fiets slaat op hol. Als ook de wind nog meezit, worden de grote middelen aangesproken en draaien we een hele tijd ons grootste versnelling, 48 x 13. Ik laat alle teugels los en ondertussen passeren we ettelijke campings waar de meeste buitenlanders zullen vertoeven.
Na een tijdje rijden we weg van het meer en komen we in Montefiascone plots aan het 100 km merkpunt van de Via Francigena. Hola, secondje, mijn stalen ros mindert snelheid omdat het dan hoog tijd is om te stoppen en nog wat kilometers over te laten voor morgen en woensdag.
We vinden snel een Albergo en een kamer aan de pelegrino prijs van 25 €, of 30 € met ontbijt. Eens in de kamer moet alle stof en zweet eraf. We douchen, ttz 5 minuten ons wassen en dan nog een halfuur alle vermoeidheid wegspoelen. We eindigen steeds met 5 minuten koud water op de benen te sproeien. Dan de dagelijkse was, wat rusten, de kaart voor morgen bekijken, ...
Het plan is dus om woensdag aan te komen.
En ik heb een verblijf te Rome geregeld bij de zusters van het Heilig hart, vlak achter het Vaticaan. Zuster Monique heeft een 1-persoons kamer voor mij gereserveerd van 7 juni tot donderdag 15 juni. Ik had haar een mail geschreven op zondag en ons BIKE4P project uitgelegd. Blijkbaar doet BIKE4P ook wel iets extra met religieuzen, want ook in Leuven, Dinant, Clairvaux, ... ontvingen we enthousiaste reacties.
Officieel noemt het instituut van die zusters, 'Casa per ferie ravasco', te Rome in de Via Pio VIII, no.28.
Ik kan daar verblijven aan 30 € per dag, inclusief ontbijt. Een middag- of avond-maal kost 14 € per maaltijd. Allemaal spotprijzen in een grootstad als Rome. En mijn stalen ros mag ik in alle rust beveiligd stallen op de binnenkoer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten